Na początku XX wieku kapitan Weissman przekazał swoje prywatne zbiory Cieszynowi, kładąc podwaliny pod Muzeum Miejskie. Zbiory zaczęły szybko się powiększać.
Po pierwszej wojnie światowej z chwilą przejęcia części miasta przez władze polskie, stanowisko kustosza Muzeum Miejskiego objął inż. Wiktor Karger. Wtedy też doszło do połączenia zbiorów miejskich i Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Siedzibą nowopowstałej placówki została duża kamienica o charakterze pałacowym przy ówczesnej ulicy Demla (dziś Regera) niedaleko Rynku.
Zbiory nawiązywały głównie do przeszłości miasta, skupiając pamiątki związane z zabytkami miejscowego przemysłu artystycznego i rękodzieła, sztuki kościelnej oraz wszelkimi innymi przedmiotami, które moglibyśmy nazwać zabytkami historycznymi. Z czasem muzeum zaczęło rozszerzać swoją kolekcję również o obiekty związane z całą ziemią cieszyńską oraz jej mieszkańcami – mieszczanami, Wałasami, Góralami, Lasami i Jackami.
Na szczególną uwagę zasługiwała galeria sztuki cieszyńskiej, w której można było podziwiać dzieła artystów lokalnych oraz tych, którzy czerpali z regionu inspiracje; m.in. Chambreza, Świerkiewicza, Wankego, Jastrzembskiego, Krycińskiego, Raszki, Wałacha, Aschenbrennera, Pratzkera.
- Cieszyńskie zbiory muzealne. Geneza Muzeum Cieszyńskiego i jego stanowisko wśród muzeów śląskich, Instytut Śląski w Katowicach, Seria II, Komunikat nr 36.
[ebd]
