Muzeum biblijne miało być instytucją pomocniczą w działalności dydaktycznej Seminarium w zakresie studiów nad Biblią; obejmowało niewielką kolekcję przedmiotów oraz dokumentację „palestynologiczną”.
Zbiory zlokalizowane zostały w Metropolitalnym Seminarium św. Jana w Warszawie w klasztorze pokarmelickim przy Krakowskim Przedmieściu 52/54. Założone zostało wiosną 1916 przez kurię metropolitalną. Jak można przeczytać w Kurierze Warszawskim: „przy metropolitalnem seminarium św. Jana w Warszawie powstaje ‘Małe muzeum biblijne’, na wzór istniejących w Jerozolimie: ‘Muzeum małego’ przy seminarium gracko-katol., ‘Muzeum archeologicznego ojców asumpcjonnistów de Notre Dame de la France’ , ‘muzeum ojców franciszkanów’ itp.”.
Z kolei w spisie muzeów z 1930 roku stwierdzono, że „Według odpowiedzi [na ankietę redakcji] Rektora Seminarium nie istnieje. Seminarium posiada jedynie szczupły zbiór pomocy naukowych do wykładów biblijnych”.
Wg wykazu Edwarda Chwalewika, w muzeum znajdowały się m.in.: Obiekty archeologiczne związane z Biblią, pamięcią o męce Pańskiej, ilustrujące archeologię biblijną; w chwili założenia w 1916 roku Muzeum posiadało kilkadziesiąt obiektów skatalogowanych i podzielonych na działy; 150 obiektów związanych z „pamięcią o męce Pańskiej oraz z działu ilustrującego palestynologię” .
Więcej na temat muzeum zob. m.in. :
Muzeum Biblijne, „Kurjer Warszawski” 1916, nr 80 (20.03.1916), s. 2;
A. Lipiński ks., Małe Muzeum Biblijne w Metropolitalnem Seminaryum Warszawskiem, Warszawa 1916 (rec. ks. A.W. Pęski, „Miesięcznik Pasterski Płocki” 1916, 7, 220-221);
E. Chwalewik, Zbiory polskie, t. 2, Warszawa 1927, s. 340-341;
S. Herbst, Muzea i zbiory o charakterze muzealnym w Polsce, Nauka Polska. Materiały do spisu instytucyj i towarzystw naukowych w Polsce, t. XII, 1930, s. 124.
Na ilustracji: Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa Oblubieńca, źródło: http://warszawa.fotopolska.eu/120430,foto.html
[tfr]
