profesor Szkoły Głównej i Akademii Duchownej, dyrektor Instytutu Głuchoniemych i Ociemniałych. W czasie kierownictwa instytutem (1864-1885) Papłoński opracował nowy statut i przyczynił się do przejścia Instytutu spod zarządu resortu spraw wewnętrznych pod zarząd resortu oświaty. W 1869 roku Papłoński zwiedził zakłady dla głuchoniemych i ociemniałych we Francji i w Niemczech, a w latach 1872 i 1881 w krajach skandynawskich. Wprowadził zmiany w programie i zwyczajach pedagogicznych Instytutu, rozszerzył zakres szkolenia zawodowego, zainicjował działalność muzeum przy Instytucie.
Na temat Papłońskiego zob. m.in.
hasło: Jan Papłoński, Polski Słownik Biograficzny
Na fotografii: Jan Papłoński, źródło: źródło:
Początki warszawskiego ruchu społecznego niesłyszących (1883-1939)
[ato]
