Decyzja o powołaniu muzeum przy mohylewskim Gubernialnym Komitecie Statystycznym zapadła 15 XI 1867 r. Początkowo był to wyłącznie postulat, jednak już w latach 70. XIX w. (przed 1879 r.) na poczet przyszłej instytucji napływały różnego rodzaju obiekty, w tym kości mamuta, średniowieczne monety, metalowe ozdoby odzieży itp. W 1879 r. dzięki inicjatywie ówczesnego gubernatora mohylewskiego Aleksandra Stanisławowicza Dębowieckiego rozpoczęła się akcja szerokiego pozyskiwania zbiorów. Przyniosła ona pozytywne rezultaty. Wówczas napłynęły do niej najcenniejsze obiekty, w tym tron Katarzyny II, sanie użyte przez Napoleona podczas ucieczki w stronę Berezyny, liczne, cenne depozyty monet itd. Muzeum gubernialne przy Gubernialnym Komitecie Statystycznym, określane także jako muzeum mohylewskie (Гyбepнcкий музей пpи Гyбepнcкoм Cтaтиcтичecкoм Koмитeтe / Мoгилeвcкий Музей ) mieściło się ono w budynku gubernatora mohylewskiego i najprawdopodobniej zostało otwarte dla publiczności w 1898 r.

Spiritus movens placówki był przez szereg lat Matwiej Wasyliewicz Fursow, absolwent wydziału filozoficznego Uniwersytetu w Petersburgu, pedagog, dziennikarz i badacz (archeologi i historyk), obecny w Mohylewie od 1876 r., zaś w latach 1883–1897 pełniący funkcję redaktora tzw. nieoficjalnej części „Mogilevskich gubernskich vedomosti”. Przede wszystkim jednak, Fursow był kustoszem muzeum i autorem katalogu muzeum. Trudności finansowe, które nastąpiły na początku XX w. utrudniały dalszy rozwój placówki, co wiązało się z jej słabnącą popularnością i coraz mniejszymi darowiznami. W sprawozdaniach z  1910 i 1913 r. podkreślano, że nie było nawet środków na opał i utrzymanie obsługi. Mimo to, do muzeum w dalszym ciągu przychodziły wycieczki szkolne.

Muzeum obejmowało kilka działów: historyczny, zawierający m.in. przedmioty związane z ważnymi postaciami historycznymi, dokumenty, rękopisy, księgi, rysunki, artefakty archeologiczne oraz kolekcję numizmatyczną; geologiczny i etnograficzny reprezentujący faunę i florę regionu, białoruskie stroje ludowe, modele przedmiotów gospodarczych oraz dział książek rękopisów, planów i fotografii.

W 1918 r. muzeum połączone zostało z cerkiewno-archeologicznym, tworząc początkowo nowe Muzeum gubernialne, przekształcone następnie w Muzeum historyczne. Jego zbiory zostały niemal całkowicie zniszczone w lipcu 1941 r. Na skutek działań wojennych.

Andrzej Jan Dudrak, [Mohylew nad Dnieprem], drzeoryt, [1868], ze zbiorów Biblioteki narodowej POLONA

Wybrana bibliografia:

  • Фурсов М., Описание Могилевского музея, Могилев 1891
  • Фурсов, М., Описание Могилевского музея, Могилев 1898 [wyd. 2 – rozszerzone]
  • Tapacoвa M., Из иcтopии coбиpaтeльтвa мoнeт нa Могилевщинe, „Бaнкaўcкi вecнiк” 2010 (caкaвiк), s. 53–56

[dd]

Print Friendly, PDF & Email

Aldona Tołysz

Wykonawczyni projektu. Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (specjalizacje: Muzealnictwo, Konserwatorstwo), tytuł doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie nauk o sztuce uzyskała na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu za rozprawę pt. Muzeum wobec rzeczywistości artystycznej XX wieku. Zbiory muzeów narodowych w Polsce, Czechach i na Słowacji. W ramach projektu prowadzi kwerendy dotyczące regionu historycznego Mazowsza. Koordynuje prace nad wydawnictwami przewidzianymi w ramach projektu.

Dodaj komentarz