Gabinet Mineralogiczny został przejęty po zbiorach Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. W jego zbiorach znalazły się minerały, skamieniałości i okazy polskie i zagraniczne, a także narzędzia do eksploracji i badań. Zbiory tworzone były poprzez zakupy, dary i przekazy, w niewielkim stopniu ekspedycje. Za uporządkowanie kolekcji Gabinetu odpowiedzialny był  geolog Marek Antoni Pawłowicz (1789–1830), a następnie Antoni Wałecki (1815-1897). Po zamknięciu Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego Gabinet przeszedł pod zarząd Dyrekcji Gabinetów Naukowych Okręgu Naukowego Warszawskiego, a następnie Szkoły Głównej Warszawskiej.

W 1867 roku Gabinet Mineralogiczny będący pod zarządem Szkoły Głównej Warszawskiej przeszedł pod kierownictwo cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Do 1897 roku Gabinetem kierował Antoni Wałecki, który przeniósł zainteresowanie na tworzenie laboratorium chemicznego i wyposażeniu go w niezbędne instrumenty i narzędzia, konieczne dla prowadzenia badań nad okazami mineralogicznymi. W 1874, a następnie w 1884 roku zbiory gabinetu zostały powiększone o dary Ignacego Domeyki – publikacje oraz kolekcję unikatowych minerałów z Chile i regionu.

Brak jest szczegółowych informacji na temat działalności Gabinetu w latach 1900-1915. Chwalewik pisząc o ewakuacji zbiorów uniwersyteckich z Warszawy wspomina o wywiezieniu kolekcji Domeyki, 200 najlepszych minerałów oraz mikroskopów.

Więcej na temat kolekcji zob. m.in. :

Łaszkiewicz Antoni, 1980. O warszawskich kolekcjach i zbiorach mineralogicznych i geologicznych, Prace Muzeum Ziemi, 31, s. 37-46.
Małkowski Stanisław, 1927. Wiadomości o zbiorach geologicznych i mineralogicznych w Warszawie, w: Lewiński J., Łuniewski A., Małkowski St., Samsonowicz J., Przewodnik geologiczny po Warszawie i okolicy: z mapą geologiczną, Wyd. Oddziału Warszawskiego Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademji Umiejętności, s. 161-167.
Jurkiewicz Karol, 1889. Ignacy Domeyko. Wszechświat, nr 8, s. 118-123
Markowski Artur, 2016. Uniwersytet Cesarski: uczelnia a społeczeństwo 1869–1917, [w:] Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego 1816−1915, red. nauk. Kizwalter Tomasz, Warszawa: Wyd. UW, s. 723-816
Paulo Andrzej, Koszowska Ewa, Ryn Zdzisław Jan, Zbigniew Wójcik, 2002. Zbiory mineralogiczne Ignacego Domeyki, (Chile, Francja, Polska), „Przegląd Geologiczny, vol. 50, nr 6, s. 487-495
Przeciszewska Maria M., 2016. Uniwersytet Cesarski: środowisko naukowe 1869–1917, [w:] Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego 1816−1915, red. nauk. Kizwalter Tomasz, Warszawa: Wyd. UW, s. 705-722
Schiller-Walicka Joanna, 2016. Cesarski Uniwersytet Warszawski:  między edukacją a polityką 1869–1917, [w:] Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego 1816−1915, red. nauk. Kizwalter Tomasz, Warszawa: Wyd. UW, s. 557-704
Weyberg Zygmunt, 1898. Kartka z dziejów Gabinetu Mineralogicznego w Warszawie, Wszechświat, nr 19, s. 289-293

Philippit. Wysokość butelki 115 mm, repr. z Paulo Andrzej, Koszowska Ewa, Ryn Zdzisław Jan, Zbigniew Wójcik, 2002. Zbiory mineralogiczne Ignacego Domeyki, (Chile, Francja, Polska), „Przegląd Geologiczny“, vol. 50, nr 6, s. 487-495

[ato]

Print Friendly, PDF & Email

Aldona Tołysz

Wykonawczyni projektu. Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (specjalizacje: Muzealnictwo, Konserwatorstwo), tytuł doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie nauk o sztuce uzyskała na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu za rozprawę pt. Muzeum wobec rzeczywistości artystycznej XX wieku. Zbiory muzeów narodowych w Polsce, Czechach i na Słowacji. W ramach projektu prowadzi kwerendy dotyczące regionu historycznego Mazowsza. Koordynuje prace nad wydawnictwami przewidzianymi w ramach projektu.

Dodaj komentarz