Galeria malarstwa Seweryna Mielżyńskiego
opis skrócony
Kalendarium:
1850: - I połowa XIX w. pierwsze zakupy do kolekcji
1870: - przeniesienie zbiorów do wzniesionego na potrzeby Galerii budynku przy Pałacu w Miłosławiu
1872-12-17: - śmierć Seweryna Mielżyńskiego
1874: - przekazanie kolekcji Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk; utworzenie Muzeum im. Mielżyńskich
zmiany w nazwach:
Kolekcja prywatna znana jako Galeria Miłosławska
Galeria obrazów dawnych i współczesnych mistrzów europejskich
misja:
zakres terytorialny:
opis instytucji:
Początki kolekcjonerstwa Seweryna Mielżyńskiego z powodu niewielkiej ilości źródeł są trudne do określenia. Najprawdopodobniej w trakcie studiów kupował ryciny, być może pierwsze obrazy. Kolekcja obrazów Seweryna Mielżyńskiego powstawała sukcesywnie w ciągu prawdopodobnie kilkudziesięciu lat. Dla eksponowania swoich zbiorów kolekcjoner dobudował do miłosławskiego pałacu budynek galerii, do której ostatecznie przeniesiono obrazy w 1870 r. W tym samym roku Seweryn Mielżyński sporządził własnoręcznie „Spis obrazów zbioru miłosławskiego”. Liczący 145 stron katalog zawiera uszeregowane według numerów na ramie 194 obrazy. W 1871 r. Mielżyński sporządził kolejny spis, tym razem w języku francuskim (treść z niewielkimi zmianami odpowiada wersji pierwszej). Kolekcja eksponowana w osobnym skrzydle pałacu miłosławskiego funkcjonowała bardzo krótko – do nagłej śmierci Seweryna w 1872 r., a po śmierci jego żony Franciszki z Wilkszyckich w 1874 r. została przez spadkobierców (zgodnie z życzeniem kolekcjonera) przekazana do zbiorów Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, inicjujac powstanie Muzeum im. Seweryna i Franciszki Mielżyńskich.
typ:
kolekcja prywatna
lokalizacja:
kraj: | region: | miejscowość: | datowanie: |
Niemcy | Prusy | Wielkopolska | Miłosław | od 1870 do 1874 |
uwagi:
1870: Pałac w Miłosławiu, budynek galerii
Pracownicy:
Seweryn Mielżyński
Okres pracy pracownika od 1850
Okres pracy pracownika do 1872
Zbiory:
zbiory muzealne
1870-1871: (wg dwóch sporządzonych przez Seweryna Mielżyńskiego spisów kolekcji)
szkoła włoska (podzielona na rzymską, bolońską, wenecką, neapolitańską, lombardzką), hiszpańska, francuska, połączone flamandzka i holenderska, niemiecka, angielska i polska. Pod względem liczby dzieł wyróżniają się zdecydowanie prace ze szkoły włoskiej (63 obrazy) i szkoły „niderlandzkiej” (62 obrazy), wykaz 31 obrazów szkoły polskiej, pochodzących z kolekcji barona Edwarda Rastawieckiego (którą Mielżyński zakupił i ofiarował do zbiorów PTPN)
Podstawowym źródłem pozyskiwania dzieł do kolekcji były zakupy. Jeden z najważniejszych obrazów w kolekcji Seweryna Mielżyńskiego o pewnej proweniencji, od początku przez samego kolekcjonera uznawany za perłę jego zbiorów - Jacopo Palma il Vecchio „Sacra Conversazione z Dzieciątkiem. Św. Janem Chrzcicielem i św. Sebastianem” ok. 1516-1518 (wcześniej w kolekcji Jana Kazimierza Wazy, króla polski, a potem, przed 1834, w galerii hr. Stanisława Potockiego w Wilanowie).