Panorama na Dynasach

opis skrócony

Budynek Panoramy przy ul. Oboźnej (potocznie na Dynasach) w Warszawie został wzniesiony w 1896 r. z inicjatywy Henryka Lgockiego. W budynku Panoramy organizowano czasowe prezentacje obrazów panoramowych, pierwszym prezentowanym obrazem była namalowana na zamówienie Lgockiego Panorama Tatr. W 1910 r. budynek został zaadaptowany na potrzeby teatru z salą przeznaczoną na 1300 widzów. Od 1913 r. budynek był siedzibą Teatru Żydowskiego, od 1937 r. pełnił funkcję garażu i warsztatów naprawczych Chevroleta. W czasie wojny rotunda została zniszczona. Obecnie pozostałości budynku są nieużytkowane.


Kalendarium:

1896: - budowa gmachu wg projektu Karola Kozłowskiego

1897: - ekspozycja Panoramy Tatr Stanisława Janowskiego, Antoniego Piotrowskiego i niemieckiego malarza Ludwiga Bollera

1899: - prezentacja panoramy Jana Styki Męczeństwo chrześcijan w cyrku Nerona

1910: - budynek zaadaptowany na potrzeby teatrów (sala na 1300 widzów)

1913: - budynek siedzibą Teatru Żydowskiego, później Warszawer Idiszer Kunstteater

1937: - budynek przebudowano na garaż i warsztaty naprawcze Chevroleta

1939: - zniszczenie budynku


zmiany w nazwach:

misja:

Rotundy i eksponowane w nich panoramy nie były muzeami, ale stanowiły istotny element kultury wizualnej miast jako placówki ekspozycyjne sztuki.

zakres terytorialny:

opis instytucji:

Budynek Panoramy na Dynasach, przy ul. Oboźnej (hip. 2779 AB) został wzniesiony z inicjatywy Henryka Lgockiego, wg projektu Karola Kozłowskiego. Pierwszą prezentowaną tam pracą była namalowana na zlecenie Lgockiego Panorama Tatr autorstwa Stanisława Janowskiego, Antoniego Piotrowskiego i niemieckiego malarza Ludwiga Bollera przy udziale A. Kotowicza, K. Mańkowskiego, S. Radziejowskiego M. Wańkie, K. Żelechowskiego, E, Jasińskiego, T. Axentowicza. Przedstawiała widok z Miedzianego (szczyt północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu) z umieszczonymi na pierwszym planie postaciami m.in. T. Chałubińskiego, W. Gersona, S. Witkiewicza, ks. J. Stolarczyka, Jana Krzeptowskiego-Sabały. Obraz miał wysokość 16 m i długość 115 m, eksponowany był w Monachium, następnie w Warszawie, gdzie nie cieszyła się dużą popularnością. Obraz uległ zniszczeniu (wg rożnych niepopartych dowodami przekazów został zakupiony przez Stykę i pocięty, artysta namalował na nim inne dzieło, lub zakupiło go przez wojsko i przerobiony na namioty). W 1897 r. w rotundzie prezentowano obraz Jana Styki Męczeństwo chrześcijan w cyrku Nerona, a w 1902 r. Trzy dni Zbawiciela tego samego artysty.
W 1910 r. budynek został zaadaptowany na potrzeby teatru z salą przeznaczoną na 1300 widzów. W 1913 r. budynek stał się siedzibą Teatru Żydowskiego założonego i kierowanego przez Ester Rachel Kamińską. W teatrze tym debiutowała jej córka, Ida Kamińska aktorka, reżyserka, od 1926 r. dyrektorka teatru Warszawer Idiszer Kunstteater. W 1937 r. budynek rotundy został przebudowany na garaż i warsztaty naprawcze Chevroleta. W czasie wojny rotunda została zniszczona. Po wojnie w przyziemiu znajdowały się magazyny Teatru Polskiego. Obecnie pozostałości budynku są nieużytkowane.



typ:
Muzeum uczelniane


lokalizacja:

kraj: region: miejscowość: datowanie:
Królestwo Polskie Mazowsze Warszawa od 1896 do 1910

uwagi:

1896: Panorama, ul. Dynasy

Print Friendly, PDF & Email