Galeria malarstwa Seweryna Mielżyńskiego

opis skrócony

Galeria malarstwa Seweryna Mielżyńskiego obejmowała zbiory tworzone  od połowy XIX w. Kolekcja licząca na początku lat 70-tych XIX wieku ok. 200 obrazów znajdowała się w pałacu Mielżyńskich w Miłosławiu i do śmierci małżonków udostępniana była najprawdopodobniej najbliższemu gronu rodziny, przyjaciół i gości miłosławskiego pałacu. W jego kolekcji, oprócz obrazów dawnych mistrzów europejskich, znalazły się również dzieła współczesne artystów działających głównie w Genewie, mieście, z którym kolekcjoner był związany w czasie swojej popowstaniowej emigracji.

 

 


Kalendarium:

1850: - I połowa XIX w. pierwsze zakupy do kolekcji

1870: - przeniesienie zbiorów do wzniesionego na potrzeby Galerii budynku przy Pałacu w Miłosławiu

1872-12-17: - śmierć Seweryna Mielżyńskiego

1874: - przekazanie kolekcji Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk; utworzenie Muzeum im. Mielżyńskich


zmiany w nazwach:
Kolekcja prywatna znana jako Galeria Miłosławska Galeria obrazów dawnych i współczesnych mistrzów europejskich

misja:

zakres terytorialny:

opis instytucji:

Początki kolekcjonerstwa Seweryna Mielżyńskiego z powodu niewielkiej ilości źródeł są trudne do określenia. Najprawdopodobniej w trakcie studiów kupował ryciny, być może pierwsze obrazy. Kolekcja obrazów Seweryna Mielżyńskiego powstawała sukcesywnie w ciągu prawdopodobnie kilkudziesięciu lat. Dla eksponowania swoich zbiorów kolekcjoner dobudował do miłosławskiego pałacu budynek galerii, do której ostatecznie przeniesiono obrazy w 1870 r. W tym samym roku Seweryn Mielżyński sporządził własnoręcznie „Spis obrazów zbioru miłosławskiego”. Liczący 145 stron katalog zawiera uszeregowane według numerów na ramie 194 obrazy. W 1871 r. Mielżyński sporządził kolejny spis, tym razem w języku francuskim (treść z niewielkimi zmianami odpowiada wersji pierwszej). Kolekcja eksponowana w osobnym skrzydle pałacu miłosławskiego funkcjonowała bardzo krótko – do nagłej śmierci Seweryna w 1872 r., a po śmierci jego żony Franciszki z Wilkszyckich w 1874 r. została przez spadkobierców (zgodnie z życzeniem kolekcjonera) przekazana do zbiorów Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, inicjujac powstanie Muzeum im. Seweryna i Franciszki Mielżyńskich.



typ:
kolekcja prywatna


lokalizacja:

kraj: region: miejscowość: datowanie:
Niemcy | Prusy Wielkopolska Miłosław od 1870 do 1874

uwagi:

1870: Pałac w Miłosławiu, budynek galerii


Pracownicy:

Seweryn Mielżyński
Okres pracy pracownika od 1850
Okres pracy pracownika do 1872


Zbiory:

zbiory muzealne

1870-1871: (wg dwóch sporządzonych przez Seweryna Mielżyńskiego spisów kolekcji)
szkoła włoska (podzielona na rzymską, bolońską, wenecką, neapolitańską, lombardzką), hiszpańska, francuska, połączone flamandzka i holenderska, niemiecka, angielska i polska. Pod względem liczby dzieł wyróżniają się zdecydowanie prace ze szkoły włoskiej (63 obrazy) i szkoły „niderlandzkiej” (62 obrazy), wykaz 31 obrazów szkoły polskiej, pochodzących z kolekcji barona Edwarda Rastawieckiego (którą Mielżyński zakupił i ofiarował do zbiorów PTPN)

Podstawowym źródłem pozyskiwania dzieł do kolekcji były zakupy.  Jeden z najważniejszych obrazów w kolekcji Seweryna Mielżyńskiego o pewnej proweniencji, od początku przez samego kolekcjonera uznawany za perłę jego zbiorów - Jacopo Palma il Vecchio „Sacra Conversazione z Dzieciątkiem. Św. Janem Chrzcicielem i św. Sebastianem” ok. 1516-1518 (wcześniej w kolekcji Jana Kazimierza Wazy, króla polski, a potem, przed 1834, w galerii hr. Stanisława Potockiego w Wilanowie).

 

Print Friendly, PDF & Email