Skarbiec Katedralalny na Wawelu

opis skrócony

Skarbiec Katedralalny na Wawelu w Krakowie udostępniany były regularnie zwiedzającym co najmniej od 1881 r. W latach 1900-1902 prowadzono konserwację katedry, a w 1901 r. projekt dekoracji sklepienia Skarbca powierzony został Józefowi Mehofferowi. Projekt dekoracji spotkał się z ostrą krytyką Karola hr. Lanckorońskiego, prace nad nią zostały przewane w 1902 r. przez kard. Puzynę. Wykonana do tego czasu dekoracja ograniczała się wyłącznie do ramy, bez głównych kompozycji figuralnych.


Kalendarium:

1880: - organizacja Wystawy Długosza w Kapitularzu katedry

1881-07-21: - udostępnienie dla zwiedzających pierwszej stałej ekspozycji

1881: - zamówienie szafy skarbcowej oraz pozostałych mebli muzealnych

1900: - remont katedry i Skarbca

1901: - powierzenie prac nad projektem i realizacją polichromii sklepienia Skarbca Józefowi Mehofferowi

1902: - przerwanie prac nad dekoracją sklepień Skarbca


zmiany w nazwach:

misja:

Gromadzenie, zabezpieczenie i prezentacja wotów, zabytków sztuki kościelnej i świeckiej oraz pamiatek historycznych.

zakres terytorialny:

opis instytucji:

Zbiory Skarbca Katedralnego na Wawelu udostępniane były regularnie zwiedzającym co najmniej od 1881 r., jako jeden z elementów trasy turystycznej obejmującej Skarbiec, Groby Królewskie i groby w krypcie św. Leonarda. Poprzedziła je zorganizowana z inicjatywie ks. Ignacego Polkowskiego i przy poparciu władz kościelnych niewielka Wystawa Długosza (1880). W połowie 1881 r. Polkowski przygotował na potrzeby zwiedzających stałą ekspozycję, prezentującą najważniejsze zabytki skarbcowe. Jeszcze tego samego roku na potrzeby ekspozycji zamówiono przeszklona szafę skarbcową z szufladami i szafkami oraz 4 szafy do prezentacji pozostałych zbiorów. Skarbiec dostępny był z zakrystii w określonych godzinach i dniach tygodnia. Ekspozycja zaprojektowana przez ks. Polkowskiego przetrwała co najmniej do początku XX w. W latach 1900-1902 prowadzono konserwację katedry, a w 1901 r. projekt dekoracji sklepienia Skarbca powierzony został Józefowi Mehofferowi. Projekt dekoracji spotkał się z ostrą krytyką Karola hr. Lanckorońskiego, prace nad nią zostały przewane w 1902 r. przez kard. Puzynę. Wykonana do tego czasu dekoracja ograniczała się wyłącznie do ramy, bez głównych kompozycji figuralnych.

Skarbiec, ze względu na wartości artystyczne i historyczne oraz jednoznacznie patriotyczny charakter prezentowanych w nim przedmiotów, pozostawał jedną z atrakcji turystycznych przy zwiedzaniu Katedry Wawelskiej.



typ:
zbiory muzealne przy instytucjach


lokalizacja:

kraj: region: miejscowość: datowanie:
Austro-Węgry Galicja Zachodnia Kraków od 1880 do 2020

Pracownicy:

Ignacy Polkowski
Okres pracy pracownika od 1880
Okres pracy pracownika do 1888


Zbiory:

zbiory muzealne

1881: naczynia liturgiczne (relikwiarze z puszkami z czasów starożytnych m.in. perska, francuska, wyrób wschodni; pastorały, kielichy srebrne złocone, tabliczki pogrzebowe, szkatułki, infułya, racjonał, pierścienie); szaty liturgiczne i tkaniny (ornat Piotra Kmity, Andrzeja Lipskiego, ornat darowany przez Marię Leszczyńską; kapa bpa Andrzeja Trzebickiego, ks. Jacka Łopackiego); narodowe pamiątki historyczne (płaszcz koronacyjny Stanisława Augusta, trofea wiedeńskie, miecz ostatniego z Jagiellonów; miecz ceremonialny; włócznia św. Maurycego; pałasz honorowy i ordery Józefa Poniatowskiego; kopia korony i berła Kazimierza Wielkiego; egzekwialna korona i jabłko królewskie)

Print Friendly, PDF & Email