Zbiory Jednoty Reformowanej w Królestwie Polskim

opis skrócony

Zbiory Kościoła Ewangelicko-Reformowanego gromadzone najprawdopodobniej były od końca XIX w., przypuszczalnie obejmowały przedmioty sprzed przebudowy zaboru (1791), portrety wybitnych kalwinów polskich, pamiątki i starożytności polskie, utensylia, które stanowiły część wystroju sali posiedzeń zboru. Osobną kolekcję stanowiły zgromadzone w bibliotece starodruki oraz archiwum parafialne. Większość przedmiotów została zniszczona czasie II wojny światowej, pozostałości zbiorów przekazano do Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego oraz Muzeum Narodowego w Warszawie.


Kalendarium:

1791: - początki zbiorów Kościoła Ewangelicko-Reformowanego

1904: - utworzenie archiwum parafii

1945: - po 1945 – przekazanie pozostałości zabytkowego dobytku archiwum i biblioteki parafii do Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego oraz Muzeum Narodowego w Warszawie (utensylia)


zmiany w nazwach:

misja:

Gromadzenie dzieł artystycznych i obiektów o charakterze religijnym i patriotycznym, pamiątki i dokumentacja działalności Kościoła Ewangelicko-Reformowanego oraz protestantów w Królestwie Polskim.

zakres terytorialny:
Królestwo Polskie

opis instytucji:

Zbiory Gminy Ewangelicko-Reformowanej w Warszawie gromadzone były najprawdopodobniej od końca XIX w., być może obejmowały przedmioty z czasów pierwszego kościoła ewangelicko-reformowanego (1777) z czasów rozbudowy kościoła i wzniesienie budynków parafialnych (po 1791) oraz ustanowienia Zboru Warszawskiego (1793). Do zbiorów być może należały elementy wyposażenia i utensyliów, które wyszły z użytkowania lub zostały wymienione w związku z budową nowego kościoła, a także galeria portretów wybitnych kalwinów polskich umieszczona w sali zgromadzeń. Gromadzenie „starożytności polskich i pamiątek narodowych” zapoczątkował najprawdopodobniej proboszcz parafii August Karol Diehl (od 1879), a następnie wieloletni pracownik biblioteki i utworzonego w 1904 r. archiwum Aleksander Woyde. Ze względu na brak materiałów źródłowych trudno ustalić, czy zbiory te włączone były do archiwum lub biblioteki, nie wydaje się, aby stanowiły osobną kolekcję o charakterze muzealnym.

Najprawdopodobniej w znacznej części obrazy, pamiątki i „starożytności” zostały zniszczone w czasie II wojny światowej, szczególnie w czasie likwidacji sąsiadującego z parafią getta warszawskiego i powstania w getcie.



typ:
zbiory muzealne przy instytucjach instytucje naukowe, kulturalne, społeczne
rodzaje pamięci:
religijna protestancka
obszary pamięci:
obszar historyczny artystyczna


lokalizacja:

kraj: region: miejscowość: datowanie:
Królestwo Polskie Mazowsze Warszawa od 1879 do 1939

uwagi:

Budynek starego Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, I piętro, sala zborowa obok kancelarii parafialnej, ul. Leszno 20


Pracownicy:

August Karol Diehl
Okres pracy pracownika od 1879
Okres pracy pracownika do 1908

Aleksander Woyde
Okres pracy pracownika od 1893
Okres pracy pracownika do 1925


Zbiory:

zbiory muzealne

Najprawdopodobniej zbiory muzealne stanowiły cześć wystroju sali zgromadzeń, starodruki włączone były do biblioteki.

1916: pamiątki narodowe i starożytności polskie, księgozbiór (ok. 10 000 t.), m.in. oryginalne wydania dzieł Kalwina, Komeńskiego, rzadkie druki dysydenckie polskie: Biblia Brzeska z 1563 r., Biblia Gdańska z 1632 r., Agenda z 1637 r.

1926: księgozbiór, portrety wybitnych kalwinów polskich, liczne pamiątki i starożytności polskie

po 1945: pozostałości biblioteki synodalnej zostały przekazane jako depozyt do Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, naczynia liturgiczne, hafty i tkaniny przekazano do Muzeum Narodowego

Print Friendly, PDF & Email