Międzynarodowe Muzeum Wojny i Pokoju | Internationale Kriegs- und Friedensmuseum
opis skrócony
Kalendarium:
1899: - Międzynarodowy Kongres Pokoju w Hadze
1902-06-07: - otwarcie Międzynarodowego Muzeum Wojny i Pokoju
1905: - Międzynarodowy Kongres Pokoju w Lucernie
1918: - zamknięcie muzeum
zmiany w nazwach:
Musée international de la guerre et de la paix
misja:
Muzeum miało na celu zobrazowanie rozwoju historycznego różnorodnych aspektów problematyki wojennej z odwołaniem do nowoczesnych technik opisowych (prezentacyjnych); poprzez prezentację muzeum spełniać miało funkcję etyczną na rzecz światowego pokoju, ukazać zagrożenia jakie niesie ze sobą wojna i przyczyniać się do powszechnego rozbrojenia.
zakres terytorialny:
opis instytucji:
W 1899 r. w Hadze odbyła się I Międzynarodowa Konferencja Pokojowa, w której na zaproszenie cara Mikołaja II uczestniczył Jan Gottlieb Bloch. Starania o urządzenie osobnego pawilonu poświęconego wojnie i pokojowi w czasie Wystawy Światowej w Paryżu w 1900 r. nie doszły do skutku, Bloch skorzystał natomiast z zaproszenia do pawilonu szwajcarskiego gdzie urządzona została niewielka ekspozycja, ciesząca się dużym zainteresowaniem. W przygotowanej na wystawę broszurze Bloch opisał założenia przyszłego muzeum. Do utworzenia placówki w Lucernie przyczynił się ówczesny burmistrz Hermann Heller, który zaprosił Blocha do utworzenia muzeum w mieście. Jeszcze przed 1902 r. Bloch zakupił w Lucernie budynek Szwajcarskiego Federalnego Festiwalu Strzeleckiego, które zaadaptowano na potrzeby ekspozycji. Twórca instytucji zmarł krótko przed otwarciem Międzynarodowego Muzeum Wojny i Pokoju, które nastąpiło 7 VI 1902 r. W otwarciu udział wzięli m.in.: Emilia z Kronenbergów Blochowa, Henryk Jana Bloch, Józef Kościelski, baronowa Berta von Sutener (laureatka pokojowej nagrody Nobla, 1905), Frederic Passy, Gaston Moch (poseł nadzwyczajny księstwa Monako), generał Thurr i Paul d’Estournelles de Constant (francuski polityk, laureat pokojowej Nagrody Nobla 1909).
Muzeum składało się z trzynastu oddziałów: broń i jej działalność, strategia, taktyka, wspomnienia wojenne i kartografię; organizacja armii i wojnę na morzu; szkoły strzelania; fortyfikacje polowe i prowizoryczne; obrony stałe i fortece; fortyfikacje w czasach przedhistorycznych i w epoce rzymskiej w Szwajcarii; skutek działania broni i służbę lekarską; koleje żelazne podczas wojny; elektryczność w wojnie; wojna i ekonomia polityczna; prawo narodów i pokój; dioramy; kinematografia. Zarząd nad instytucja objęło Towarzystwo Muzeum Wojny i Pokoju w Lucernie, którego prezesem został Henryk Bloch, jednak placówka nie rozwinęła szerzej swojej dzialalnosci. Na potrzeby muzeum wzniesiony został nowy gmach projektu Emila Vogta, który wyglądał “jak pacyfistyczna forteca” (Furrer, 2015: 232-233). W 1905 r. w Lucernie zorganizowano Międzynarodowy Kongres Pokoju, co wpisywało się w propagowane przez muzeum Blocha idee. W pierwszych latach funkcjonowania muzeum cieszyło się duża popularnością, która stopniowo słabła do czego przyczynił się m.in wybuch I wojny światowej. W 1918 r. Muzeum zostało zamknięte, budynek został przejęty przez miasto w 1919 r., a jego przestrzenie zaadaptowano na potrzeby szkoły.
typ:
Muzeum
prywatne
lokalizacja:
kraj: | region: | miejscowość: | datowanie: |
Szwajcaria | Lucerna | od 1902 do 1918 |
Zbiory:
zbiory muzealne
1902: broń i jej działalność, strategia, taktyka, wspomnienia wojenne i kartografia (siekiery i toporki bojowe, groty krzemienne i maczugi, kolekcja broni białej, zbiór broni palnej, przekroje ilustrujące siłę perforacyjną broni różnych czasów, grafiki, rysunki, modele przeobrażeń taktyki wojennej od czasów dawnych do współczesnych; mapy; mundury); organizacja armii i wojnę na morzu; szkoły strzelania; fortyfikacje polowe i prowizoryczne; obrony stałe i fortece; fortyfikacje w czasach przedhistorycznych i w epoce rzymskiej w Szwajcarii; wojna i ekonomia polityczna (grafiki ilustrujące nakład finansowy poszczególnych państw na zbrojenie w stosunku do budżetów krajowych); skutek działania broni i służbę lekarską (czaszki i kości ze śladami działania różnej broni), koleje żelazne podczas wojny; elektryczność w wojnie; prawo narodów i pokój (portrety i publikacje działaczy na rzecz pacyfizmu), dioramy;