Muzeum Diecezjalne
opis skrócony
Kalendarium:
1897-06-10: - wznowienie działalności Seminarium duchownego w Kielcach
1911: - publikacja tekstu ks. Czesława Chodorowskiego “O potrzebie założenia Muzeum Diecezjalnego”; rozpoczęcie przebudowy siedziby seminarium duchownego
1913: - oddanie do użytku częściowo ukończonego gmachu
1921: - przekazanie muzeum kolekcji przez biskupa Augustyna Łosińskiego
1922: - aranżacja muzeum w budynku Seminarium duchownego
1939: - rozproszenie zbiorów w czasie II wojny światowej
zmiany w nazwach:
misja:
Muzeum miało zabezpieczać przed grabieżą, wywozem i zniszczeniem zabytki sztuki sakralnej oraz poszerzać wiedzę na temat rodzimej kultury artystycznej i szacunek wobec niej u księży oraz osób zwiedzających muzeum.
zakres terytorialny:
opis instytucji:
Pierwsze zbiory muzealne w budynku Seminarium gromadzone były do połowy XIX w., później sala muzealna przekształcona została w Bibliotekę. Seminarium zamknięte decyzją władz rosyjskich w 1893 r. wznowiło swoją działalność w 1897 r. Ze względu na zły stan techniczny siedziby seminarium, w 1910 r. podjęto starania o jego przebudowę i modernizację, prace te rozpoczęto w 1911 r. W tym samym roku ks. Czesław Chodorowski opublikował na łamach “Przeglądu Diecezjalnego” apel o utworzenie muzeum diecezjalnego, co uzyskało poparcie biskupa Augustyna Łosińskiego. Gromadzone zbiory utworzonego decyzją Rady Diecezjalnej Muzeum Diecezjalnego przechowywane były w tzw. Maciejówce na trzecim piętrze Seminarium Duchownego, najprawdopodobniej nie udostępniono ich zwiedzającym. W latach 1914-1915 budynek seminarium pełnił funkcję rosyjskiego szpitala wojskowego. W 1921 r. biskup Augustyn Łosiński przekazał muzeum swoją kolekcję, co stanowiło zachętę dla darów od duchownych z terenu diecezji. W 1922 r. “Wszystkie zbiory muzealne, gromadzone skrzętnie przez ks. biskupa, oraz znajdujące się w Seminarjum, umieszczono w 1922 roku w sali na trzeciem piętrze od strony ogrodu seminaryjskiego. Zbiory te stały się zawiązkiem muzeum diecezjalnego” (Zdanowski, 1927: 60-61). W tym czasie kolekcja muzealna znacznie wzrosła. Zgodnie z postanowieniami synodu diecezji kieleckiej z 1927 r. muzeum znajdowało się pod opieka Komisji Artystyczno-Architektonicznej i opieki zabytków, funkcjonującej przy Kurii zgodnie z art. XVI Konkordatu. Zbiory zostały w znacznym stopniu rozproszone w czasie II wojny światowej. Obecnie w Kielcach funkcjonuje Muzeum Diecezjalne utworzone w 2004 r.
typ:
Muzeum
religijne - wyznaniowe
diecezjalne
lokalizacja:
| kraj: | region: | miejscowość: | datowanie: |
| Królestwo Polskie | Kielce | od 1911 do 1939 |
uwagi:
od 1911: Seminarium duchowne (ob. ul. Jana Pawła II 7)
Zbiory:
zbiory muzealne
po 1911: zbiory numizmatyczne, monety srebrne lub miedziane krajowe i zagraniczne, z różnych epok; obiekty przekazywane od proboszczów różnych parafii z terenu diecezji, osób prywatnych oraz księży związanych z diecezją
1921: kolekcja bpa Łosińskiego: numizmaty, dokumenty, szaty liturgiczne, obrazy
Jednym z cenniejszych obiektów był granat z bitwy pod Hebdziem w okolicy Szczekocin z 1794 roku, gdzie zginął generał Wodzicki.
Darczyńcy: kanonik Teodor Tomaszewski - proboszcz z Małgoszcza; ks. Józef Sikorski - proboszcz z Drugni; ks. Teodor Urbański - proboszcz z Krasocina; ks. Stanisław Staszkiewicz - proboszcz z Łopuszna; ks. Stanisław Majerski (granat z bitwy pod Hebdziem)
