Kolekcja Wincentego Potockiego

opis skrócony

Prywatna kolekcja hr. Wincentego Potockiego obejmowała zbiory rodowe Potockich z rezydencji kresowych oraz okazów gromadzonych od lat 70. XVIII w. w czasie podróży zagranicznych kolekcjonera. Obejmowała ona zbiór obrazów, grafiki, rysunków, porcelany, a także instrumenty i przyrządy naukowe, okazy naturalne, księgozbiór. Obecnie trudno określić, czy kolekcja była udostępniana, chociaż określenie Musaeum Potocianum sugeeruje taki zamiar. Zbiory zostały rozproszone w wyniku zadłużenia właściciela.

Kalendarium:

1770-01-01: - gromadzenie zbiorów rodowych i kolekcji własnej w pałacu na Lesznie

1778-01-01: - wizyta w pałacu i opis kolekcji przez J. Bernouli

1780-01-01: - publikacja katalogów zbiorów

1792-01-01: - sprzedaż części kolekcji na aukcjach

1800-01-01: - przewiezienie pozostałych zbiorów do Paryża

1820-01-01: - sprzedaż pozostałości kolekcji na aukcji

zmiany w nazwach:
Musaeum Potocianum

misja:

zakres terytorialny:

opis instytucji:

Ok. 1770 r. Wincenty hr. Potocki zgromadził w pałacu na Lesznie (d. nr hip. 662) dziedzictwo rodowe z licznych rezydencji na kresach. Ponadto kolekcja była zapewne budowana podczas podróży po Europie, jakie kolekcjoner odbył w latach 70 XVIII w. W 1778 r. szwajcarski naturalista Johann Bernouli obserwował instalowanie zbiorów w pałacu na Lesznie, wspominając o wystroju biblioteki oraz przygotowywaniu sali do ekspozycji zbiorów malarstwa. W opisie Erntsa Ahasvérusa von Lehndorffa z 1780 r. wspomniane zostały wyłącznie zbiory graficzne. Kolekcja określana była mianem Musaeum Potocianum, co sugeruje chęć jej szerszego udostępnienia, jednak brak jest informacji o realizacji tego zamiaru. Oprcowaniem kolekcji zajmował się bibliotekarz Henri Amiet zatrudniony ok. 1780 r.

Brak informacji o funkcjonowaniu kolekcji. Pod koniec XVIII w. zbiory w dużej części zostały rozprzedane, w związku z koniecznością pokrycia długów właściciela. Na początku XIX w. reszta zbiorów została przeniesiona do pałacu paryskiego przy rue Caumartin nr 22, gdzie mieszkał w tym czasie Potocki. Kolekcja ta została rozprzedana na licytacji w 1820 r. (sprzedano 81 500 rycin, 56 obrazów, 505 rysunków, bibliotekę graficzną).

typ:
kolekcja prywatna
obszary pamięci:
obszar artystyczny sztuka powszechna

lokalizacja:

kraj:	region:	miejscowość:	datowanie:
Królestwo Polskie	Mazowsze	Warszawa	od 1778 do 1792

uwagi:

Kolekcja znajdowała się w warszawskim pałacu Wincentego Potockiego na Lesznie (Pałac Działyńskich, ob. al. „Solidarności” 74 a).

Pracownicy:

Henri Amiet
Okres pracy pracownika od 1780
Okres pracy pracownika do 1780
daty nieokreślone

Zbiory:

kolekcja Wincentego Potockiego

Kolekcja zawierała okazy gromadzone przez familię Potockich w rezydencjach rodowych na kresach oraz dzieł nabywanych przez Potokiego w czasie podróży zagranicznych (m.in. na aukcjach). Obejmowała ona sztukę i zbiory naukowe:

Malarstwo: 254 obrazy; przede wszystkim dzieła siedemnastowiecznych mistrzów flamandzkich, holenderskich i niemieckich (146) oraz osiemnastowiecznych artystów francuskich (104), a także kilka obrazów włoskich (4)
Rysunek: 96 oraz miniatury (31)
Grafika: ok. 80 000 sztychów luźnych i ilustracji w wydawnictwach
Porcelana,
Rzeźba
Instrumenty i przyrządy naukowe (fizyczne i matematyczne)
Mapy
Okazy naturalne
Księgozbiór

Jednym z cenniejszych dzieł był Portret Heleny z Massalskich Wincentowej Potockiej, autorstwa E. Vigée-Lebrun, ob. w zbiorach MNW.